De wereld in het klein

Ik beschrijf een basisschool wel eens als een minimaatschappij. Alles dat in de ‘echte’ wereld voorkomt, kunnen we op de basisschool al oefenen als het ware. En hoewel het natuurlijk heel leerzaam is om actuele onderwerpen te bespreken en ervan te leren is ‘de oorlog’ toch een onderwerp dat ik liever buiten de deur had gehouden. De situatie in de Oekraïne maakt dat waarschijnlijk bijna iedereen ongerust, bang of verdrietig wordt en zo ook verschillende kinderen op school, maar ik zag deze week ook al meteen het gevoel van daadkracht ontstaan. Op maandag stonden er al drie meisjes uit groep 7 op de stoep en de volgende dag kreeg ik een heus actieplan gepresenteerd door een paar leerlingen namens groep 6, 7 en 8. De aanleiding is natuurlijk verschrikkelijk, maar leerzaam is het zeker. “Kunnen alle plannen uitgevoerd worden? Wat is er nodig in de voorbereiding? Wat levert een actie eigenlijk op?” Het gevoel dat de kinderen iets willen doen is zo oprecht en aanwezig dat het leren op deze manier de komende week het reguliere lesprogramma waarschijnlijk een beetje overschaduwt, maar wat de kinderen hiervan leren zullen ze zeker niet snel vergeten. Het gaat te ver om dit als een positieve kant van de situatie te bestempelen, maar het gevoel dat we misschien een heel klein beetje kunnen bijdragen, verlicht wel iets. Zo hebben we gelukkig deze week ook al een leerling een plek op school kunnen bieden die (te) dicht op de grens woonde van het oorlogsgebied en hier veiliger is. We weten natuurlijk niet wat de situatie nog gaat brengen, maar we weten in ieder geval wel dat we met de warmte en het samenwerken op De Parkenschool (bijna) de hele wereld aankunnen.

Inge Schoonderwoerd